Bezoek Brugge en Gent
door Nies Heeringa

Ik zit om acht uur in de bus mijn ontbijt te nuttigen.

Dan vraag ik de krant want het is nog ver naar Terheijden waar we stoppen voor koffie.

Hyls kijkt me aan. De krant zit in de rugzak en die ligt in het bagage ruim.

Praten heeft geen zin want we kunnen elkaar niet verstaan en willen niet harder praten.

Hyls gaat slapen. Het regent buiten. We lenen een Volkskrant van de overbuurman in de bus.

Het menselijk ras sterft uit zegt de krant in een artikel over de Golfstroom die gaat verdwijnen.

De wereld raakt van slag…..

Onderweg lijken bomen vaak alleen nog camouflage voor blokkendozen erachter.

Er zijn natuurgebiedjes op de kruising van snelwegen en in uiterwaarden.

Nederland dreigt vol te worden.

We strekken onze benen voor koffie in een mooi dorp met vriendelijke uitstraling en prachtige hangende bloembakken aan de kant van de hoofdstraat.

In Brugge kruipt de bus traag door smalle straten vol toeristen en blijft stilstaan voor een paar neergelaten zonneschermen. Even heen en weer manoeuvrerend rijden we verder met een paar centimeter speling. De mensen op het terras, van wat we later horen, het beste mosselrestaurant, hadden het even benauwd toen onze chauffeur ze weinig ruimte liet om rustig op het terrasje te zitten. We stoppen naast de ingang van het Belfort en stappen daar uit want het hotel ligt er tegenover. Middenin het Centrum van Brugge.

Een stap buiten de deur en je staat in de verleden tijd.

Om half drie volgen we een gids die ons voorgaat in het toeristen gewoel.

Een meneer met een duidelijke stem die een boek omhoog houdt zodra hij door de drukte  voor ons uitloopt. We volgen zijn omhoog gehouden fotoalbum dat hij steeds opent om meer uitleg te geven.

De naam Brugge komt van Brygge en dat betekent aanlegsteiger in het Noors.

Vroeger lag de stad aan zee en de schepen voeren tot in het centrum waar ze zelfs door gebouwen voeren zodat ze overdekt konden worden geladen en gelost. Brugge was een rijk handelscentrum.

De situatie veranderde toen de doorgang van en naar zee dicht slibde. De stad verarmde en dat blijkt achteraf de redding te zijn geweest want er werd niets afgebroken.

Ook de twee wereldoorlogen werden zonder veel schade overleefd.

De Tweede dankzij Duitse bezetters die veel respect hadden voor monumenten.

We lopen over het plein voor het belfort en hoewel het gebouw er stoer uitziet, horen we dat het een burger gebouw is geweest. Het werd gebruikt als brandtoren. Daarvoor werd het drie keer verhoogd want steeds als de stad verder was uitgebreid had je een hoger standpunt nodig om branden te kunnen ontdekken.

Tijdens de stadswandeling lopen we een steegje in en de gids vertelt dat er vroeger heel veel kleine verbindingssteegjes waren. Omdat ze vaak werden gebruikt als urinoir werden eerst de kelderopeningen dichtgemaakt en uiteindelijk werden ook de steegjes afgesloten.

Op een plein met harde muziek verstaan we niet veel van wat er gezegd wordt en ook binnen in een gebouw vervliegt de uitleg van de gids. Ik vind het niet erg. De indrukken van de prachtige gebouwen nemen al ruimte genoeg in in mijn brein. Ik geef mezelf huiswerk door thuis op internet te zoeken naar informatie.We proeven onderweg blokjes kaas en hierna gaan wij verder met de boot omdat mijn rug niet verder wil.

De kapitein laat horen dat hij diverse talen spreekt maar naar verwachting is hij het meest vertrouwd met Frans. Hij spreekt razendsnel en we doen niet langer ons best er iets van te volgen.

Ook die uitleg komt later wel via boekjes of internet.

Het is een prachtig tochtje van maar zes kilometer en zeer de moeite waard.

De passagiers aan boord zijn heel divers en ik zie een man met een fototoestel glunderend weglopen wanneer hij een gezette donkere mevrouw, die twee opgespoten bakjes frites (met dikke sauzen)in haar hand houdt, op de foto heeft gezet.

We beluisteren allerlei talen en horen later dat Brugge een van de vier best bezochte steden is van de wereld. Er komen elk jaar zeven miljoen bezoekers en ze staat sinds twintig jaar op de Unesco erfgoed lijst. Van Brugge onthoud ik een straatje met prachtige dikke platanen.

Wat later dan verwacht vertrekken we naar Gent en daar maken we een boottocht. Ook die is kort en krachtig. Daarna bestellen we mediterraans eten, het duurde even voor het op tafel stond en toen het op was moesten we ons haasten naar de bus.

De bestrating van Gent was absoluut rollator-werend en toen we in ons restaurantje een mevrouw met een rollator tegenkwamen werd ze helemaal enthousiast toen ze zag dat ik hier ook met zo’n ding probeerde vooruit te komen.

Van Gent hebben we niet veel gezien. We kregen een indruk en hebben gezegd dat we dit reisje nog wel eens willen maken.

Wat leuk dat er ’s avonds op onze kamerdeur werd geklopt en dat Eva en Yvonne bonbons brachten   die we misliepen omdat we halverwege de wandeling aan boord gingen.

Ik zit met de vraag waar de kasseien nu lagen. Waren die in Brugge of waren het die grote blokken steen in Gent.

Klik op de Foto’s om te vergroten

Voor nog meer sfeer volle foto’s klik hier